سندرم تونل تارسال چیست؟

آخرین تاریخ آپدیت 2023-06-07 توسط پژمان خزایی

فضای باریکی در قسمت داخلی مچ پا در کنار استخوان های مچ پا وجود دارد که به تونل تارسال پا معروف است. تونل با یک رباط ضخیم (فلکسور رتیناکولوم) پوشیده شده است که از – شریان‌ها، سیاهرگ‌ها، تاندون‌ و اعصاب محافظت می‌کند. یکی از این ساختارها عصب تیبیال خلفی می باشد که کانون سندرم تونل تارسال است.

سندرم تونل تارسال برخی اوقات به عنوان اختلال عملکرد عصب تیبیا یا نورالژی عصب تیبیال خلفی تعریف می شود. این یک نوروپاتی به دام افتاده است که با فشرده سازی ساختارهای داخل تونل تارسال همراه است. هم چنین می توان آن را شبیه به سندرم تونل کارپال مچ دست در دانست، اما در مچ پا رخ می دهد و بسیار کمتر از سندرم تونل کارپال است.

علل سندرم تونل تارسال

سندرم تونل تارسال در اثر عواملی ایجاد می‌شود که بر روی عصب تیبیال خلفی فشردگی ایجاد کند، مانند: فردی که کف پای او صاف است به این علت در معرض خطر ابتلا به سندرم تونل تارسال پا است، زیرا کج شدن پاشنه به سمت بیرون که با قوس های افتاده رخ می دهد می تواند باعث ایجاد فشار بر روی عصب شود.

یک ساختار بزرگ یا غیر طبیعی که فضای داخل تونل را اشغال می کند می تواند عصب را تحت فشار قرار دهد. برخی از نمونه ها عبارتند از ورید واریسی، کیست گانگلیون، تاندون متورم یا خار استخوان آرتروز.

یک آسیب، مانند پیچ ​​خوردگی مچ پا، ممکن است باعث التهاب و تورم در داخل یا نزدیک تونل شود و در نتیجه به عصب فشرده شود.

بیماری های سیستمیک، مانند دیابت یا آرتریت، می توانند باعث تورم شوند و در نتیجه عصب را تحت فشار قرار دهند. گروه پزشکی ویستان متخصص در انجام تست نوار عصب و عضله برای تشخیص انواع بیماری ها هستند.

علائم سندرم تونل تارسال پا

افراد مبتلا به سندرم تونل تارسال یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه می کنند:

گزگز

سوزش

بی حسی

درد،

علائم معمولا در قسمت داخلی مچ پا در پایین پا احساس می شود. در برخی افراد، یک علامت ممکن است تنها در یک نقطه مشهود باشد. در برخی دیگر، ممکن است تا پاشنه، قوس، انگشتان پا و حتی ساق پا گسترش یابد.

گاهی اوقات علائم سندرم به طور ناگهانی ظاهر می شود. آنها اغلب با استفاده بیش از حد از پا ایجاد می شوند یا تشدید می شوند، مانند ایستادن طولانی مدت، راه رفتن، ورزش یا شروع یک برنامه ورزشی جدید.

در صورت بروز هر یک از علائم سندرم تونل تارسال پا، باید به دنبال درمان اولیه باشید. اگر درمان نشود، این بیماری پیشرفت می کند و ممکن است منجر به آسیب دائمی عصبی شود. علاوه بر این، از آنجایی که علائم سندرم تونل تارسال را می توان با سایر شرایط اشتباه گرفت، ارزیابی مناسب برای تشخیص صحیح و شروع درمان مناسب ضروری است.

اتیولوژی

سندرم تونل تارسال به علل درونی و بیرونی تقسیم می شود. علل بیرونی عبارتند از استفاده از کفش نامناسب، ورود ضربه، ناهنجاری های آناتومیک-بیومکانیکی (اتصال تارسال، والگوس یا واروس پای عقبی)، جای زخم پس از جراحی، بیماری های سیستمیک، آرتروپاتی های التهابی ، دیابت.

علل ذاتی سندرم تونل تارسال شامل تاندیوپاتی، تنوسینوویت، فیبروز پری عصبی، استئوفیت ها، شبکیه هیپرتروفیک و ضایعات فضایی یا اثر توده ای (وریدهای بزرگ یا واریسی، کیست گانگلیون، لیپوم، نئوپلاسم و نوروما) است. نارسایی شریانی می تواند منجر به ایسکمی عصبی شود.

پاتوفیزیولوژی

سندرم تونل تارسال ناشی از فشرده شدن عصب تیبیال خلفی یا یکی از دو شاخه آن، عصب کف پا جانبی یا داخلی، در داخل تونل تارسال است. تا 43 درصد از بیماران سابقه تروما از جمله حوادثی مانند پیچ ​​خوردگی مچ پا دارند. بیومکانیک غیر طبیعی می تواند به پیشرفت بیماری کمک کند. عوامل خطر عبارتند از بیماری های سیستمیک مانند دیابت شیرین، کم کاری تیروئید، نقرس، موکوپلی ساکاریدوز و چربی خون.

تست سندروم تونل تارسال

آزمایش  خاصی برای تشخیص سندرم تونل تارسال وجود ندارد و ترکیبی از شرح حال بیمار، معاینه، تصویربرداری و مطالعات الکترومیوگرافی و هدایت عصبی است. درمان محافظه کارانه را می توان در اکثر بیماران امتحان کرد.

سندرم تونل تارسال در هر دو پا

سندرم تونل تارسال در هر دو پا  می تواندرخ دهد و عارضه ای شبیه به سندرم تونل کارپل در دست است. بیماران اغلب از سوزن سوزن شدن یا سوزش در پا یا پاها با احساساتی شبیه به لکتریسیته که تا انگشتان پا یا بالای ساق پا پخش می شود، شکایت دارند.

جراحی سندرم تونل تارسال

رهاسازی تونل تارسال چیست؟ رهاسازی تونل تارسال روشی است که در آن متخصص برای کاهش فشار از عصب تیبیا و اجازه جریان خون مناسب، فشار عصبی را که به آن نورولیز نیز می‌گویند، انجام می‌دهد. این روش شامل ایجاد یک برش کوچک در امتداد مچ پا داخلی و پایین پا است.