همه چیز در مورد بیماری ام اس ، پیشگیری و درمان ام اس

آخرین تاریخ آپدیت 2024-04-25 توسط زینب مالزیری

در این مقاله درخصوص بیماری ام اس (MS disease)، روشهای پیشگیری و درمان ام اس اطلاعات کسب نمایید.

 بیماری ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس (MS) چیست ؟

ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری بالقوه ناتوان کننده مغز و نخاع (سیستم عصبی مرکزی) است.در بیماری ام اس، سیستم ایمنی به غلاف محافظ (میلین) که رشته های عصبی را می پوشاند حمله می کند و باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بین مغز و بقیه بدن شما می شود. در نهایت، این بیماری می تواند باعث آسیب دائمی یا زوال رشته های عصبی شود. برای دانستن همه چیز در مورد بیماری ام اس ، پیشگیری و درمان ام اس مطالب ما را دنبال کنید .

همه چیز درمورد بیماری ام اس و علائم ابتلاء به ام اس (Symptoms of MS)

ام اس می تواند منجر به طیف وسیعی از علائم، از جمله بی حسی یا ضعف در یک یا چند اندام، سوزن سوزن شدن، احساس شوک الکتریکی، عدم هماهنگی، راه رفتن ناپایدار، از دست دادن جزئی یا کامل بینایی، طولانی شدن دوبینی، تاری دید، سرگیجه، مشکلات مربوط به عملکرد جنسی، روده و مثانه، خستگی، اختلال در گفتار، مشکلات شناختی و اختلالات خلقی ، علائم اولیه بیماری ام اس بین بیماران بسیار متفاوت است و به محل و شدت آسیب فیبر عصبی در سیستم عصبی مرکزی بستگی دارد.

برخی از افراد مبتلا به ام اس شدید ممکن است توانایی راه رفتن مستقل را از دست بدهند یا  قادر به حرکت باشند. سایر افراد بسته به نوع ام اس که دارند ممکن است دوره های طولانی بهبودی را بدون هیچ علامت جدیدی تجربه کنند. هیچ درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد. با این حال، درمان هایی برای کمک به تسریع بهبودی پس از حملات، اصلاح دوره بیماری و مدیریت علائم وجود دارد.

دلایل ابتلاء به بیماری ام اس (Causes of MS)

علت دقیق  ام اس یا مولتیپل اسکلروزیس (MS) هنوز مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. محیط زیست و قومیت و جغرافیا نیز در پیشرفت بیماری ام اس نقش دارند. تحقیقات در زمینه های ایمونولوژی، اپیدمیولوژی، ژنتیک و عوامل عفونی برای شناسایی علت ام اس  ادامه دارد. برای دانستن همه چیز در مورد بیماری ام اس ادامه مطلب را مطالعه فرمایید

علائم اولیه حمله ام اس چیست ؟

حمله ام اس که به عنوان عود یا تشدید نیز شناخته می شود و معمولا بیش از 24 ساعت طول می کشد می تواند توسط عوامل مختلفی مانند عفونت، استرس، گرما یا کمبود خواب ایجاد شود.

علائم اولیه حمله ام اس بسته به اینکه کدام قسمت از سیستم عصبی مرکزی تحت تأثیر قرار گرفته است می تواند متفاوت باشد. برخی از علائم اولیه حمله ام اس عبارتند از: 

• مشکلات بینایی: ممکن است تاری دید، دوبینی، از دست دادن بینایی یا درد در یک یا هر دو چشم را تجربه کنید. این می تواند ناشی از التهاب عصب بینایی باشد، وضعیتی به نام نوریت بینایی
• مشکلات حسی: ممکن است احساس بی حسی، گزگز، سوزن سوزن شدن، یا درد در قسمت های مختلف بدن خود داشته باشید. این می تواند ناشی از آسیب به رشته های عصبی باشد که اطلاعات حسی را حمل می کنند.
• مشکلات حرکتی: ممکن است ضعف، سفتی، اسپاسم یا لرزش در عضلات خود داشته باشید. این می تواند بر تعادل، هماهنگی و توانایی راه رفتن شما تأثیر بگذاردکه ناشی از آسیب به رشته های عصبی باشد که حرکات ماهیچه را کنترل می کند.
• خستگی: ممکن است به شدت احساس خستگی کنید و در انجام فعالیت های روزانه خود دچار مشکل شوید، خستگی یکی از شایع ترین و ناتوان کننده ترین علائم ام اس می باشد.
• مشکلات شناختی: ممکن است در حافظه، تمرکز، توجه یا حل مسئله مشکل داشته باشید. این می تواند بر کار، مدرسه یا زندگی شخصی شما تأثیر بگذارد ومی تواند ناشی از آسیب به رشته های عصبی باشد که اطلاعات را پردازش می کنند
• مشکلات عاطفی: ممکن است نوسانات خلقی، افسردگی، اضطراب یا تحریک پذیری را تجربه کنید. این می تواند ناشی از استرس زندگی با ام اس، اثرات ام اس بر مغز، یا عوارض جانبی برخی داروها

نشانه های بیماری ام اس (MS) اگر متوجه هر یک از این علائم یا هر تغییر دیگری در سلامتی خود شدید که شما را نگران می کند، باید در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. درمان زودهنگام حمله ام اس می تواند به کاهش شدت و مدت آن کمک کند و از آسیب بیشتر به سیستم عصبی شما جلوگیری کند. دانستن. انواع مختلفی از داروها وجود دارند که می توانند به درمان حمله ام اس کمک کنند، مانند استروئیدها، تعویض پلاسما، یا آنتی بادی های مونوکلونال
همچنین می‌توانید برخی از استراتژی‌های خودمراقبتی را برای مقابله با حمله ام‌اس امتحان کنید، مانند استراحت، خونسردی، اجتناب از عفونت‌ها، مدیریت استرس

همه چیز در مورد بیماری ام اس و مراحل آن

چهار مرحله یا نوع اصلی ام اس وجود دارد

• سندرم جدا شده بالینی (CIS): این اولین قسمت از علائم عصبی است که حداقل 24 ساعت طول می کشد و در اثر التهاب یا آسیب به میلین در CNS ایجاد می شود. همه کسانی که CIS دارند به ام اس مبتلا نمی شوند، اما خطر ابتلا به ام اس در آینده را افزایش می دهد. در صورت وجود ضایعات (مناطق آسیب دیده) در اسکن MRI از مغز یا نخاع، احتمال ابتلا به ام اس بیشتر می شود.
• ام اس عود کننده– فروکش کننده (RRMS): این شایع ترین نوع ام اس است که حدود 70 تا 80 درصد افراد مبتلا به ام اس را تحت تاثیر قرار می دهد این شامل دوره‌هایی از عود (همچنین شعله‌ور شدن یا حملات نیز نامیده می‌شود)، زمانی که علائم بدتر می‌شوند یا علائم جدید ظاهر می‌شوند، به دنبال آن دوره‌های بهبودی، زمانی که علائم بهبود می‌یابند یا ناپدید می‌شوند. عودها و بهبودی ها می توانند از نظر طول و شدت متفاوت باشند و هیچ الگوی مشخصی برای آنها وجود ندارد. بین عودها، به نظر نمی رسد که بیماری پیشرفت کند.
• ام اس پیشرونده اولیه (PPMS): این نوع کمتر شایع ام اس است که حدود 10 درصد از افراد مبتلا به ام اس را تحت تاثیر قرار می دهداین شامل پیشرفت مداوم علائم از شروع، بدون عود یا بهبودی است. ممکن است گاهی اوقات فلات یا بهبودهای جزئی وجود داشته باشد، اما معمولاً موقتی هستند. میزان پیشرفت نیز می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. PPMS می تواند قسمت های مختلف CNS را نسبت به RRMS یا SPMS تحت تاثیر قرار دهد.
• ام اس پیشرونده ثانویه (SPMS): این نوعی از ام اس است که پس از RRMS، معمولاً در عرض 10 تا 25 سال پس از اولین تشخیص ایجاد می شود . این شامل بدتر شدن تدریجی علائم در طول زمان، با یا بدون عود و بهبودی گاه به گاه است. میزان پیشرفت می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و برخی از افراد ممکن است هنوز دوره هایی از ثبات را تجربه کنند. درمان SPMS می تواند دشوارتر باشد.

. این مراحل یا انواع بیماری ام اس ثابت یا قطعی نیستند و برخی افراد ممکن است دوره متفاوتی از بیماری را نسبت به دیگران تجربه کنند. برخی از کارشناسان معتقدند که مراحل دیگری از ام اس نیز وجود دارد، مانند مرحله تحت بالینی (زمانی که فعالیت بیماری قبل از ظهور علائم وجود دارد)، مرحله پرخطر (زمانی که علائم اولیه ام اس احتمالی وجود دارد)، و مرحله پیشرونده (زمانی که علائم بیماری وجود دارد). تشخیص و طبقه بندی ام اس می تواند چالش برانگیز باشد و ممکن است در طول زمان با در دسترس قرار گرفتن اطلاعات جدید تغییر کند.

رژیم غذایی بیماران ام اس

رژیم غذایی بیماران ام اس موضوعی است که بسیاری از افراد مبتلا به ام اس ممکن است به آن علاقه داشته باشند، زیرا ممکن است علائم و کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. رژیم غذایی خاصی برای بیماری ام اس وجود ندارد، اما برخی از اصول و دستورالعمل های کلی ممکن است به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا غذاهای سالمی را انتخاب کنند و از غذاهایی که ممکن است وضعیت آنها را بدتر کند اجتناب کنند.

• برخی از جنبه های اصلی رژیم غذایی برای بیماران ام اس (Diet for MS patients) عبارتند از:

• اطمینان از دریافت کافی آب و سایر مایعات برای جلوگیری از کم آبی و یبوست، کم آبی بدن می تواند خستگی، عملکرد شناختی، عملکرد مثانه و سایر علائم ام اس را بدتر کند. یبوست می تواند باعث ناراحتی، درد، نفخ و عفونت مجاری ادراری شود. نوشیدن آب کافی و سایر مایعات (مانند دمنوش ها یا آبمیوه های گیاهی) می تواند به هیدراته نگه داشتن بدن و اجابت مزاج منظم کمک کند.
• خوردن یک رژیم غذایی متنوع و متعادل که شامل مقدار زیادی از غذاهای گیاهی مانند میوه ها، سبزیجات و غلات کامل است. این غذاها سرشار از آنتی اکسیدان ها، فیبر، ویتامین ها، مواد معدنی و مواد شیمیایی گیاهی هستند که ممکن است به مبارزه با التهاب، حمایت از سیستم ایمنی و محافظت از سیستم عصبی کمک کنند.
• اجتناب یا محدود کردن غذاهای فرآوری شده و قندهای افزوده شده تا حد ممکن. این غذاها اغلب سرشار از کربوهیدرات های تصفیه شده، چربی های ترانس، نمک و مواد نگهدارنده هستند که ممکن است التهاب، استرس اکسیداتیو و خطر بیماری های مزمن را افزایش دهند.

• پرهیز یا محدود کردن غذاهایی که دارای چربی های اشباع شده و کلسترول هستند، مانند گوشت قرمز، کره، پنیر و تخم مرغ.این غذاها ممکن است سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) را در خون افزایش دهند، که ممکن است به آسیب غلاف میلین کمک کند.
• انتخاب منابع سالم ماهی، مرغ، لوبیا، آجیل، دانه ها و محصولات سویا، این غذاها اسیدهای آمینه ضروری، اسیدهای چرب امگاء3 بدن را تامین می کنند.
•  انتخاب منابع سالم چربی، مانند روغن زیتون، آووکادو، آجیل، دانه‌ها و روغن ماهی ، آهن، روی و سایر مواد مغذی که ممکن است به ترمیم و حفظ سلول‌های عصبی کمک کند. این چربی ها اسیدهای چرب تک غیراشباع و چند غیراشباع را فراهم می کنند که ممکن است به کاهش التهاب، بهبود جریان خون و تعدیل سیستم ایمنی کمک کند.
• اطمینان از دریافت کافی کلسیم و ویتامین D برای پیشگیری یا درمان پوکی استخوان ،پوکی استخوان وضعیتی است که باعث می شود استخوان ها ضعیف و شکننده شوند. افراد مبتلا به ام اس ممکن است به دلیل کاهش تحرک، استفاده از استروئید، کمبود ویتامین D یا تغییرات هورمونی در معرض خطر بیشتری برای پوکی استخوان باشند. کلسیم و ویتامین D برای سلامت استخوان‌ها ضروری هستند و می‌توان آنها را از محصولات لبنی (ترجیحاً کم‌چرب)، غذاهای غنی‌شده (مانند غلات و آب پرتقال)، مکمل‌ها یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید دریافت کرد.

ام اس پیشرفته (Advanced MS) چیست و چه علائمی دارد ؟

ام اس پیشرفته اصطلاحی است که به مرحله ای از بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) اشاره می کند که علائم شدید و ناتوان کننده هستند. ام اس وضعیتی است که بر سیستم عصبی مرکزی (CNS) تاثیر می گذارد و باعث التهاب و آسیب به لایه محافظ رشته های عصبی به نام میلین می شود.

این می تواند منجر به علائم مختلفی در سراسر بدن شود، مانند مشکلات بینایی، ضعف عضلانی، بی حسی، درد و خستگی. هیچ تعریف یا معیار روشنی برای ام اس پیشرفته وجود ندارد، اما معمولاً شامل از دست دادن قابل توجه تحرک و عملکرد است و نیاز به کمک دیگران برای فعالیت های روزانه دارد. برخی از افراد مبتلا به ام اس پیشرفته ممکن است روی صندلی چرخدار یا تخت نشسته باشند و در صحبت کردن، بلعیدن، تنفس یا کنترل مثانه و روده خود مشکل داشته باشند.

ام اس پیشرفته (Advanced MS) همچنین می تواند بر توانایی های شناختی، خلق و خو و کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. علائم و پیشرفت ام اس از فردی به فرد دیگر متفاوت است و هیچ الگو یا جدول زمانی قابل پیش بینی برای چگونگی تکامل بیماری وجود ندارد. برخی از افراد ممکن است عود (دوره های بدتر شدن علائم) و پس از آن بهبودی (دوره های بهبود یا ثبات) را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است کاهش تدریجی و بدون هیچ بهبودی داشته باشند. برخی از افراد ممکن است هرگز به مرحله پیشرفته ام اس نرسند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به سرعت به آن مبتلا شوند.:برخی از علائم احتمالی ام اس پیشرفته عبارتند از

• مثانه بیش فعال یا کم کار
• یبوست شدید یا بی اختیاری مدفوع
• درد قابل توجه همراه با انقباضات و اسپاسم عضلانی
• لرزش (لرزش غیرقابل کنترل)
• خستگی قابل توجه
• مشکلات بلع، رفلکس ضعیف سرفه، و مشکل در پاکسازی خلط دهان/گلو
• مشکلات گفتاری، صحبت کردن و درک شدن توسط دیگران را سخت می کند
• تغذیه نامناسب و/یا هیدراتاسیون به دلیل عوامل متعدد (مانند کاهش اشتها، خستگی و مشکلات بلع)
• زوال شناختی (به عنوان مثال، از دست دادن حافظه، تمرکز و توجه ضعیف، و مشکلات در حل مشکلات یا تصمیم گیری)
• تغذیه نامناسب و/یا هیدراتاسیون به دلیل عوامل متعدد (مانند کاهش اشتها، خستگی و مشکلات بلع)
• زوال شناختی (به عنوان مثال، از دست دادن حافظه، تمرکز و توجه ضعیف، و مشکلات در حل مشکلات یا تصمیم گیری)
• حالات خلقی تغییر یافته، مانند سرخوشی، عدم مهار، یا عصبانیت
• تغییر سطح هوشیاری، از جمله حالت نباتی پایدار
• زخم های فشاری، اگر فرد به تنهایی قادر به حرکت نباشد.
• از دست دادن بینایی یا دوبینی طولانی مدت
• از دست دادن شنوایی • سردرد • تشنج • پوکی استخوان، ناشی از عدم تحرک

این علائم می تواند منجر به عوارض مختلفی مانند عفونت، شکستگی، مشکلات تنفسی، افسردگی و افکار خودکشی شود. بنابراین، افراد مبتلا به ام اس پیشرفته نیاز به مراقبت جامع و هماهنگ از سوی تیمی متشکل از متخصصان سلامت، اعضای خانواده و مراقبین دارند.

مراقبت از بیماران ام اسی – انجمن بیماران ام اس

مراقبت از بیماران ام اس یک وظیفه چالش برانگیز اما با ارزش است که نیازمند دانش، شفقت و صبر است. بیماری ام اس عارضه ای است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث ایجاد علائم مختلفی می شود که می تواند در طول زمان تغییر کند و از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

برخی از علائم رایج بیماری ام اس شامل مشکلات بینایی، ضعف عضلانی، بی حسی، درد، خستگی و مشکلات شناختی است. افراد مبتلا به بیماری ام اس ممکن است مشکلات عاطفی و روانی مانند افسردگی، اضطراب و نوسانات خلقی را نیز تجربه کنند. هیچ درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد، اما درمان ها و راهکارهایی وجود دارد که می تواند به مدیریت بیماری و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به ام اس و مراقبان آنها کمک کند. برخی از جنبه های مراقبت از بیماران ام اس عبارتند از:

 ارائه حمایت و تشویق: افراد مبتلا به ام اس نیاز به حمایت عاطفی از جانب مراقبان خود دارند، که می توانند به نگرانی های آنها گوش دهند، احساسات آنها را تایید کنند و به آنها آرامش و اطمینان دهند. مراقبان همچنین می توانند با ارائه اطلاعات، آموزش و منابع به افراد مبتلا به ام اس کمک کنند تا با عدم قطعیت و غیرقابل پیش بینی بودن بیماری کنار بیایند. مراقبان همچنین می توانند افراد مبتلا به ام اس را تشویق کنند که دیدگاه مثبتی داشته باشند، در فعالیت های اجتماعی و تفریحی شرکت کنند و در صورت نیاز به دنبال کمک حرفه ای

 کمک به فعالیت های روزانه: افراد مبتلا به ام اس ممکن است برای کارهای مختلف مانند مراقبت شخصی، کارهای خانه، حمل و نقل، مدیریت دارو و مسائل مالی به کمک نیاز داشته باشند. مراقبان می توانند با احترام به ترجیحات، توانایی ها و محدودیت های افراد مبتلا به ام اس، استقلال و کرامت خود را حفظ کنند. مراقبان همچنین می‌توانند با ایجاد تغییراتی در محیط خانه، مانند افزودن رمپ، نرده‌های دستی، یا سایر وسایل، به افراد مبتلا به ام اس کمک کنند تا با نیازهای در حال تغییر خود سازگار شوند.

 • ترویج عادات سبک زندگی سالم: افراد مبتلا به بیماری ام اس می توانند از پیروی از یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، خواب کافی و اجتناب از سیگار و الکل سود ببرند. یک سبک زندگی سالم می تواند به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا التهاب را کاهش دهند، جریان خون را بهبود بخشند، از عملکرد ایمنی حمایت کنند، از عوارض جلوگیری کنند و خلق و خو و شناخت را تقویت کنند. مراقبان می توانند با ارائه راهنمایی، انگیزه و حمایت عملی به افراد مبتلا به ام اس کمک کنند تا عادات سالمی اتخاذ کنند .

انجمن حمایت از بیماران ام اس https://iranms.org/ : افراد مبتلا به ام اس نیاز به مراقبت جامع توسط تیمی از متخصصان سلامت دارند که بتوانند نیازهای جسمی، ذهنی و عاطفی آنها را برطرف کنند. تیم مراقبت انجمن بیماران ام اس ممکن است شامل عصب شناسان، پرستاران، فیزیوتراپیست ها، کاردرمانگران، گفتار درمانگران، روانشناسان، مددکاران اجتماعی و دیگران باشد. مراقبین می توانند با همراهی افراد مبتلا به ام اس در قرار ملاقات ها، پرسیدن سوالات، یادداشت برداری، ارتباط با نگرانی ها و پیگیری توصیه ها، نقش فعالی در تیم مراقبت ایفا کنند.

سوالات متداول در مورد بیماری ام اس

آیا ام اس ارثی است ؟

برخی از عوامل ژنتیکی که ممکن است در ابتلا به بیماری ام اس نقش داشته باشند، مربوط به ژن هایی هستند که سیستم ایمنی را تنظیم می کنند، مانند ژن های آنتی ژن لکوسیت انسانی (HLA). این ژن ها به سیستم ایمنی بدن کمک می کنند تا مواد خارجی را بشناسد و با عفونت ها مبارزه کند. با این حال، در برخی افراد، این ژن‌ها ممکن است سیستم ایمنی بدن را بیشتر به غلاف میلین، لایه محافظ اطراف رشته‌های عصبی در مغز و نخاع حمله کند.

برخی از عوامل محیطی که ممکن است باعث تحریک یا تشدید ام اس شود، مربوط به قرار گرفتن در معرض نور خورشید و سطوح ویتامین D، سیگار کشیدن، چاقی، عفونت های ویروسی و جنسیت است. ام اس در کشورهای دور از خط استوا شایع تر است، که ممکن است به این معنی باشد که نور خورشید و سطح ویتامین D کم در ایجاد ام اس نقش دارند. سیگار می تواند التهاب را افزایش دهد و به رگ های خونی و اعصاب آسیب برساند.

ام اس یک بیماری ارثی نیست، به این معنی که مستقیماً از والدین به فرزند یا از طریق نسل ها منتقل نمی شود. با این حال، داشتن یک خویشاوند نزدیک مبتلا به بیماری ام اس، مانند والدین یا خواهر و برادر، می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. این به این دلیل است که ام اس تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارد .

چاقی، به ویژه در دوران نوجوانی، می تواند التهاب را افزایش دهد و سطح هورمون ها را تغییر دهد. عفونت‌های ویروسی مانند ویروس اپشتین بار (عامل تب غدد)، می‌توانند سیستم ایمنی را فعال یا نامنظم کنند. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به ام اس هستند که ممکن است به تفاوت های هورمونی یا ژنتیکی مربوط باشد. علت دقیق ام اس هنوز ناشناخته است و هیچ آزمایش یا نشانگری وجود ندارد که بتواند آن را تشخیص دهد. ام اس بر اساس سابقه بالینی، معاینه فیزیکی، اسکن MRI، آزمایش خون و تجزیه و تحلیل مایع نخاعی تشخیص داده می شود.

آیا ام اس درمان قطعی دارد؟

متاسفانه در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای ام اس وجود ندارد. ام اس یک بیماری پیچیده و غیرقابل پیش بینی است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث التهاب و آسیب به لایه محافظ رشته های عصبی به نام میلین می شود. این می تواند منجر به علائم مختلفی در سراسر بدن شود، مانند مشکلات بینایی، ضعف عضلانی، بی حسی، درد، خستگی، و مشکلات شناختی. با این حال، درمان هایی وجود دارد که می تواند به مدیریت بیماری و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به ام اس و مراقبان آنها کمک کند. برخی از این درمان ها عبارتند از: •

• درمان های اصلاح کننده بیماری (DMTs): اینها داروهایی هستند که می توانند از عود بیماری ام اس جلوگیری کرده و پیشرفت بیماری را کند کنند. آنها با اصلاح پاسخ سیستم ایمنی بدن به آسیب میلین کار می کنند. انواع مختلفی از DMT وجود دارد، مانند تزریق، قرص یا تزریق. برخی از DMT های جدیدتر که در سال های اخیر توسط FDA تایید شده اند عبارتند
• . • درمان های علامتی: اینها داروها یا مداخلاتی هستند که می توانند به تسکین علائم خاص ام اس، مانند درد، اسپاسم، مشکلات مثانه، خستگی، افسردگی، یا اختلال شناختی کمک کنند. آنها ممکن است شامل مسکن ها، شل کننده های عضلانی، داروهای ضد افسردگی، توانبخشی شناختی یا فیزیوتراپی باشند -.
• درمان های تجربی: این درمان ها هنوز در آزمایش های بالینی برای ایمنی و اثربخشی در درمان ام اس در حال آزمایش هستند. آنها ممکن است شامل رویکردهای جدید مانند داروهای ضد التهابی، پیوند سلول های بنیادی، ژن درمانی، یا واکسن باشند -اسکلروز-درمان-.

تحقیقات در مورد ام اس با هدف یافتن درمانی برای این بیماری، معکوس کردن آسیب ناشی از آن و جلوگیری از بروز آن در وهله اول، دائماً در حال تکامل و پیشرفت است. برخی از زمینه های تحقیقاتی که در حال بررسی هستند عبارتند از:

• عوامل ژنتیکی و محیطی که بر خطر و توسعه ام اس تأثیر می گذارد • مکانیسم ها و مسیرهایی که باعث می شود سیستم ایمنی به میلین حمله کند • بیومارکرها و تکنیک های تصویربرداری که می توانند به تشخیص و پایش ام اس کمک کنند • استراتژی های محافظت کننده عصبی و بازسازی کننده عصبی که می تواند به ترمیم و بازیابی عملکرد عصب کمک کند • مداخلات سبک زندگی و سلامتی که می تواند به بهبود سلامت و رفاه افراد مبتلا به ام اس کمک

آیا ام اس کشنده است ؟

ام اس در بیشتر موارد یک بیماری کشنده نیست، اما می تواند عوارضی ایجاد کند که ممکن است طول عمر برخی از افراد مبتلا به ام اس را کاهش دهد. طبق گزارش انجمن ملی مولتیپل اسکلروزیس (NMSS)، میانگین طول عمر افراد مبتلا به بیماری ام اس حدود 7 سال کمتر از جمعیت عمومی است. با این حال، با بهبود درمان ها و مراقبت ها، این شکاف با گذشت زمان کمتر می شود.

برخی از عواملی که ممکن است بر پیش آگهی و چشم انداز ام اس تأثیر بگذارد عبارتند از:

• تعداد و دفعات عود
• درجه بهبودی پس از عود
• نوع و محل ضایعات (مناطق آسیب دیده) در مغز و نخاع
• سن در هنگام تشخیص
• جنسیت (زنان پیش آگهی بهتری نسبت به مردان دارند)
• وجود سایر شرایط یا عوارض پزشکی

آیا ام اس واگیر دارد ؟

خیر، ام اس مسری نیست. شما نمی توانید ام اس را از شخص دیگری بگیرید یا آن را به شخص دیگری منتقل کنید. ام اس وضعیتی است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث التهاب و آسیب به لایه محافظ رشته های عصبی به نام میلین می شود. علت بیماری ام اس مشخص نیست، اما تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است که بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارد.

بهترین پزشک متخصص درمان ام اس

بهترین متخصص مغز و اعصاب کسی است که دارای تحصیلات، تجربه، و مهارتهای بالایی در زمینه تشخیص و درمان بیماریهای سیستم عصبی است. این بیماریها میتوانند شامل صرع، سکته مغزی، ام اس، پارکینسون، آلزایمر، سردرد، اختلالات حرکتی، تشنج، تومورهای مغزی، و غیره باشند. متخصص مغز و اعصاب باید بتواند با استفاده از معاینات فیزیکی، عصبی، و آزمایشگاهی علت و علائم بیماری را شناسایی کند و برنامه درمان مناسب را برای هر بیمار طراحی کند